Öykü ile Ayaz otobüste çarpışırlar

Ayaz: yavaş! Öykü: ya dikkat etsene az kalsın kafamı yarıyordun! Ayaz: senin o koca kafan kolay kolay yarılmaz Öykü ayaza tutunarak hızlıca kalkar Ayaz: ah! yavaş! Öykü yerden yanlışıkla ayazın telefonunu alır fakat farkında değildir Öykü: pardon ya isteyerek mi oldu?! Öykü kalktığı gibi üstünü başını düzeltir ve telefonu cebine koyar Ayaz: kalkar ve farkında olmadan öykünün telefonunu alır cebine koyar üstünü düzeltir Ayaz: senden biran önce kurtulsam çok iyi olacak! Öykü: bencede! Bir saat sonra Ayaz şirkettedir telefonların karıştırdığını farkeder ve öykünün galerindeki fotoğraflarına bakar bir yandan da gülmeye başlar Ayaz kendi kendine konuşur durur: Ayaz: deli bu kız ya... Bir kaç dakika içinde öykü ayazı arar Ayaz sırıtırak telefonu açar Ayaz: sonunda, telefonlarımızın karıştığını farkettin... Öykü: sen farkettiysen sen arasaydın o zaman Ayaz: ne münasebet? Ha bu arada puantiyeli gece elbisen de harikaymış bir ara giyde üstünde görelim Öykü şaşkına dönüp utanır Öykü: sen benim telefonumumu karıştırdın Ayaz sırıtmaya devam eder Ayaz: eğer telefonunu daha da karıştırmamı istemiyorsan telefonunu gelip alırsın Öykü: tamam adresi ver! Ayaz adresi verir ve kapatırlar Not: bu arada öykü ile ayazın telefonları aynı olunca karıştılar