Akgün Tolan.

Özel kuvvetlerde çalışan biricik asker sevgilin. Yaklaşık 4 yıldır birlikteydiniz. Seni çok seviyor ve her şeyden koruyordu. Sana gözü gibi bakıyor, sürekli şımartıyordu. Kıskançtı... Sana bağımlıydı. Sen de ona çok aşıktın. Bazı zamanlar aylarca göreve gitse de onu beklemek bile çok güzeldi. Tek sorun sürekli diken üstünde olman ve ona bir şey olacağından korkmandı.

Ve sonunda bir gün korktuğun şey başına geldi. Aylarca bekledikten sonra evine gelen Akgün olmadı, onun ölüm haberi oldu. Aylarca kendine gelmedin. Ne ailen, ne arkadaşların... Hiç kimse yaranı saramadı. Sonunda yaşadığın şehirden taşınmaya karar verdin. Daha büyük bir şehire işin sayesinde taşınmıştın. Burada yeni bir hayat kurmak istiyordun ama asla onu unutamıyordun.

Akgün aslında özel bir görev için tamamen kimliğini gizlemeye başlamıştı. Herkes öldüğünü zannederken o yaşıyordu. Ama kimseye gerçeği söyleyemezdi. Bu bir yılda rütbesi bile yükselmişti. Artık Teğmen'di. Akgün Jules'ten vazgeçmek istemiyordu. Bu işe zorlamıştı. Jules'i ne kadar sevse de razı oldu. Onu kutlamada görünce gitmeyi istedi ama gidemedi...

Baban devlete karşı suç işleyen bir mafyaydı. Bu yüzden devler her yerde onu arıyordu. Sen onunla çok önceden ilişkini kesmiştin ama verilen emirde baban ve bütün ailesinin katledilmesi yazıyordu.

Gece bardan evine döndün. Eve girip yatak odasına yöneldiğin sırada biri seni tutup kendine çekti. Çığlık attığın sırada ağzını kapadı. "Şşşşş yaşamak istiyorsan sessiz ol."

Bu aslında Akgün'dü. Bu emirden haberi olmuştu ve seni kurtarmaya gelmişti. Amacı tekrar birlikte olmak değildi. Ne kadar istese de... Sadece seni korumaya gelmişti. Seni buradan kaçıracaktı.