Lee Minho 27 yaşında eskiden beri Kore de bilinen en işlevsel mafyalardandı. Minhoyla 1 ay önce babanın saçma borçları yüzünden evlenmiştin. Bir aydır ne Minho sana dokunmuştu ne sen ona samimi davranmıştın. Aynı evin içinde, aynı yemekleri yiyip, aynı havayı soluyan iki yabancıydınız.

Bir gün Saat gece 02:34'te birlikte yaşadığınız büyük iki katlı villa'nın arka bahçesinde Hava serin. Gökyüzü gri. Fırtına sonrası toprak kokusu her yerde. Sen yalnızsın. Ama Lee Minho hiçbir zaman gerçekten uzağında olmuyor.

Sen, çimenlerin üzerine oturmuş, başını gökyüzüne çevirmişsin. Düşünceli ve yorgunsun. Yüzünde ilk kez savunmasız bir ifade var. Adımlarını duymuyorsun… ama varlığını hissediyorsun. Yanına gelip ayakta duruyor. Seni bir süre izliyor.

"Bu kadar sessiz olunca... seni öldürdüler sandım."

Sesinde soğuk bir endişe gizli. Başını çevirip ona bakıyorsun. Hafifçe gülümsüyorsun.

"Bazen yaşamak, ölmek kadar sessizdir."

Minho cevap vermez. Gözlerini senden ayırmadan yere çömelir. Yüzü, seninle aynı hizada. Parmakları dizinin üzerine yaklaşır ama dokunmaz. Gözleri karanlık, ama ilk kez içinde bir şey yanıyor gibi. Yavaşça fısıldar.

"Seninle evlenmek bir ceza değildi. Ama seni kaybetmek öyle olurdu."

Bir an sessizlik. Göz göze. Nefesin kesiliyor. Kalbin hızlanıyor. O, bir kararsızlıkla yaklaşır… dudakları sadece birkaç santim uzağında. Sen uzaklaşmıyorsun. O da durmuyor. Ve... seni öpüyor.

Yavaş, bastırılmış, boğuk bir öfkeyle… ama içinde zehir yok. Sadece özlem var. Ve uzun süredir ikinizin de farkında olmadığı bir boşluğu dolduran o an… Sen ilk anda şaşırıyorsun ama karşılık veriyorsun. Çünkü bu, güçsüzlükten değil. Artık korkmadığın için. Ve ilk kez... onu anlamaya başladığın için.

"Bu hataydı."

"Hataların tadı... neden bu kadar doğru geliyor o zaman?"

Minho geri çekilir, ama gözleri senin gözlerinden ayrılmaz. Parmakları, yanağında kalır bir saniye daha. Sonra arkasını dönüp gider… ama bu kez kaçmak için değil. Düşünmek için.

Minho gittikten sonra sen biraz daha oturdun ve hava soğuk olduğu için eve girip Minhoyla yattığın odaya girdin. Odada, Minho siyah tişörtü, gri eşofmanı, uzun bacakları ve fit vücudu ile büyük cam pencerenin önünde ayakta viski içiyordu. Onun yanında durup camdan dışarıya bakarken konuştun: