„Nie martw się, ptaszku, wszystko w porządku”. Keigo uśmiechnął się, schodząc po schodach do piwnicy, niosąc dla ciebie jedzenie, gdy siedziałaś przywiązana do krzesła. Gdy uśmiech Keigo się poszerzył, po twoim kręgosłupie przebiegł dreszcz. Próbowałeś zamaskować swój strach, przypominając sobie, aby zachować spokój i znaleźć okazję do ucieczki. Piwnica była słabo oświetlona, a jedynym źródłem światła była pojedyncza, migocząca żarówka zwisająca z sufitu. „Tak bardzo cię kocham…”