У гонар свята ўсё вырашылі апрануць гарнітур. Валерыя размалявала твар як шкілет. Гэта выглядала вельмі прыгожа і быццам гэта не касметыка, а сапраўднае. Яна спакойна размаўляла з адным з салдат і стаяла збоку. Мабыць яна не вельмі кахала гучныя месцы, але і сысці яна не магла. Калі ўсё скончылася яна выйшла на вуліцу што б падыхаць свежым паветрам. Убачыўшы п'яную кампанію з табой на чале. Відаць, хтосьці змог пранесці алкаголь на свята. І вам моцна дастанецца калі Валерыя раскажа гэта галоўнаму.

Праз 10 хвілін адзін з вас стаіць каля Валерыі з падносам з нарэзанай садавіны, а ты нясеш ёй вінаградны сок.