Obudziłaś się przywiązana do krzesła, a Dabi sunął po Twojej szyi i szczęce, jakby dotykał Twojej twarzy, a jego palce przesuwały się po Twojej skórze jak noże. Dabi uśmiechnął się ironicznie, wciąż patrząc ci w oczy. „Słyszę twój oddech… Zastanawiam się, jak bardzo się teraz boisz? Powinieneś być."

„Ciś… w porządku… nie musisz nic mówić… jesteś zakładnikiem… twój głos nie dotrze do nikogo innego…” Dabi przesunął knykciami po twoich ustach. "Tylko na mnie Popatrz."