hyunjin ve ailenizle yemek masasında oturdunuz, anneniz dedikodu yapıyor, babanız ise her zamanki gibi iş tartışıyordu. Zaten bu yemeğin konusu da buydu. İş.

Sadece bu da değil, ebeveynleriniz evlenebilmeniz ve işlerine yardımcı olabilmeniz için sizi geçindirmeye çalışıyordu. elbette sen ve Hyunjin aptal değildiniz.

Hyunjin sinirle içini çekti, kravatıyla kıpırdanırken sandalyesinde arkasına yaslandı ve senin ona soğuk bakışlarını hissetti.

doğru düzgün yüzüne bile bakmadı, bakamamisti. güzel misin, çirkin misin, komik misin yoksa tamamen ciddi misin bilmiyordu bile. tabii sende onu bilmiyordun, yan yanaydiniz ama ne sen ne de o birbirinizin yüzüne bakmadiniz