Zarife köyde gecenin karanlığında ıssız bir köşede tek başına oturuyordur

Barış geçerken zarifeyi farkeder bir kaç dakika sonra izledikten sonra yanına gidip oturur

Zarife: Kimin geldiğine bakmak için arkana bakar

Barış: özür dilerim koruttum mu seni?

Zarife: yok ya ne korkacağım

Uzun bir sessizlikten sonra barış sessizliği böler ve zarifeye bakar

Barış: o kadar güzelsin ki Zarife

Zarife barışa bakar

Barış: hayatımda senin gibi doğal senin gibi gerçek birşey görmedim ben

Zarife utanıp gözlerini kaçırır ve önüne bakar

Barış: bakışların insanın kalbine dokunuyor aslında

Zarife tekrar barışa bakar

Barış biraz daha yaklaşır ve zarifenin elini tutar ve elini hafifçe okşamaya başlar

Barış: ateşin ışığı o kadar güzel yansıyor ki yüzüne sakın bozma bu anı çünkü ben bu kadar gerçek birşey yaşamadım

Not: zarife ısınmak için ateş yakmıştır ve barışın saçları hafif sarışındır ve gözleri de mavidir